چون کیاوش بدیدم من پدید

بر این روزگار همی گشت چه پلید

ز روزی ناز خواهرم می کشید با سوز

امروز می کند ز جانش زهر پر سوز

تف بر دامن مادران شرم بر تو باد

که تف بر روی و گونه بی شرمت باد

کم بگو رقاصه و وحشی از برش

که در خود نظری کن ، نیستی هرزه ای در نظرش

دل تو چون دل صحن دلقکها نیست !

گویی جام زر است که سنگی بی مدعا نیست

ای پسر بد بخت و هوس باز بس است

شعله آتش فرهاد نی به تو  ، ننگ بر تو است

حیف از آن قلب پر از مهر که مال تو شد

تسلیم ز جان هرزه تو شد

این چند بیت ز بهر جوابت دادم

 که بر خواهرم دشنام نگیری ،دادم

گر تو مردی فقط هیکلش داری

افسوس که از همتش هیج نداری

رسم نیست بر دل عشاق خنجر زدن

تو شکستی جامی که در دجله برایت ز نام زدند

اشکی در پی ات هیچ ندیدم بر گونه های خواهرم

خوش و سرمستم که بر باد نداده اشکی خواهرم

افسوس که دل او پر ز مهر و وفا بود

گر غیر این بود شعر ما جور دگر بود

یا حق

********************

 این شعر تقدیم به تنها خواهر صادقم

در جواب شعر  Kiavash ™ که در yahoo 360 سروده بود، سروده شد

********************

با تشکر از حضور پر مهر شما عزیزان ........

وبلاگ در حال تغییرات می باشد اگر دچار اختلالاتی است

به بزرگی خودتان پوزش من را پذیرا باشید